IV tydzień czerwiec, wtorek “Emocje Przedszkolaka”
Temat dnia : „Emocje przedszkolaka”
Cele ogólne:
- wspólna zabawa rodziców i dzieci ,
- rozpoznawanie emocji i ich nazywanie,
- wyrażanie emocji ruchem, gestem, ciałem,
- poznanie sposobów rozładowania napięcia, złości i smutku.
1. Na początek rozgrzewka zabawa ruchowa „Podróż do krainy: złości, radości i smutku”.
Dziecko z rodzeństwem lub rodzicem ustawia się w pociąg i jedzie do krainy złości, tutaj ludzie chodzą obrażeni, są źli i zagniewani, tupią nogami, zaciskają dłonie w pięści i krzyczą. Następnie pociąg rusza dalej i zatrzymuje się w krainie smutku. Tutaj ludzie chodzą markotni, płaczą, Na końcu pociąg rusza do krainy radości, gdzie ludzie są zawsze uśmiechnięci, życzliwi i pomocni wobec siebie, witają się z nami serdecznie.
2. Przedstawienie dzieciom definicji emocji
Emocje to coś co rodzi się w naszym sercu, poprzez różne sytuacje i okoliczności, których jesteśmy uczestnikami – ich źródłem jest wszystko co nas otacza. Emocje nie są ani dobre ani złe. Nie podlegają ocenie moralnej, zatem każdy ma prawo czuć się szczęśliwy jak i zły. Najważniejsze jest to co robimy z tymi emocjami czy i w jaki sposób pokarzemy nasze emocje innym.
3. Kostka uczuć” – zabawa dydaktyczna.
Przygotujcie kostkę do gry lub inną kostkę którą macie w domu i przyklejcie do niej różne miny.
Dzieci rzucają do siebie kostką, osoba, która ja otrzyma, stara się nazwać konkretną buzię, która jej wypadła po rzucie, a następnie pokazuje tą emocję mimika twarzy.
4. Rozmowa z dziećmi na temat uczuć i emocji, które mamy w sobie w zależności od różnych sytuacji. Co to są uczucia?, Gdzie rodzą się uczucia?
Pokaż jak się czujesz gdy:
- rodzice cię chwalą,
- ktoś sprawi ci przykrość,
- jesteś głodny,
- dostaniesz prezent,
- ktoś przyłapie cię na kłamstwie,
- boli cię ząb,
- boisz się dużego psa.
5. Zabawa „Start rakiety” – wysyłamy złość oraz wszystkie tzw. negatywne emocje, z którymi jest nam źle, w kosmos.
Dziecko:
- bębni palcami po podłodze, najpierw cicho powoli, a potem coraz szybciej i coraz głośniej;
- klaszcze w dłonie natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie;
- tupie nogami, także tutaj zaczynają cicho i powoli, a potem coraz szybciej i głośniej;
Hałas i szybkość wykonywanych ruchów stopniowo wzrastają, dziecko wstaje gwałtownie ze swojego miejsca, wyrzuca z głośnym wrzaskiem ręce do góry – RAKIETA WYSTARTOWAŁA!
Powoli dziecko siada na swoim miejscu. Jego ruchy uspokajają się, słychać tylko delikatny szum aż wszystko cichnie – rakieta znika za chmurami.
I jesteśmy radośni.
6. Posłuchajcie teraz piosenkę (kliknij)
7. I na koniec poćwiczcie czytanie:
Zachęcamy również do uzupełniania kart pracy wybierzcie sami, na które zadania macie ochotę 😉
Karty pracy (kliknij)
Do zobaczenia jutro!
Miłego dnia 😉