Piątek, 29.05. ,,Nasze zabawki”
Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej: Kraina zabawek
Siedzą zabawki grzecznie na półkach.
Siedzą i patrzą na pajacyka.
Pajac do tańca lalkę zaprosił
i teraz będą tańczyć walczyka.
Patrzcie! Dwa misie! Na samej górze!
W takt się kołyszą, klaszczą łapkami.
Na parapecie rozsiadł się zając;
Jak każdy zając – strzyże uszami.
Tuż obok książek drzemie żyrafa.
Kudłaty piesek przy wózku szczeka.
Piłka się turla, to znowu skacze.
Myszka – zabawka – kotu ucieka.
I nagle wchodzi ktoś do pokoju.
Ojej, nie tańczy już nikt walczyka!
Zabawki stoją. siedzą bez ruchu
i tylko z radia płynie muzyka.
Rozmowa na podstawie wysłuchanego utworu.
Rodzic kieruje rozmową, zadaje pytania pomocnicze, używając określeń dotyczących położenia przedmiotów w przestrzeni.
- Jakie zabawki były w pokoju?
- Kogo pajac zaprosił do tańca?
- Gdzie siedziały dwa misie?
- Kto zdrzemnął się obok książek?
- Przy czym stał kudłaty piesek?
- Co się stało, gdy ktoś wszedł do pokoju?
Prace porządkowe
Dziecko porządkuje swoje zabawki.
Karta pracy, cz. 2, nr 55 (Biedronki)
Dziecko:
- rysuje po śladach rysunków zabawek, koloruje rysunki,
- słucha zagadek i określa, o których zabawkach była mowa.
Zabawa matematyczna: Gdzie jest ta zabawka?
lalka, samochód, puzzle, przytulanka
Rodzic pokazuje dzieciom zabawki, które będzie rozmieszczać w pokoju. Zadaniem dziecka jest odpowiedź na pytanie rodzica: Gdzie jest…? Rodzic powinien tak rozmieścić zabawki, aby dzieci używały zwrotów określających położenie przedmiotów w przestrzeni (na, obok, za, przed).
Po wykonaniu poleceń rodzica to dziecko może rozmieszczać zabawki, rodzic zaś określać ich położenie.
Praca plastyczno-techniczna: Moja wymarzona zabawka
Gazetki reklamowe/zdjęcia/obrazki zabawek, nożyczki, klej, kredki, kartka
Rodzic umieszcza w głównym miejscu pokoju obrazki. Prosi, aby dziecko zastanowiło się, czy można je jakoś połączyć/zmienić i stworzyć nową, wymarzoną dla niego zabawkę. Dziecko może wymyślić nowe nazwy, zastosowania. Następnie przykleja swoje wytwory. Może do nich coś dorysować, a rodzic zapisuje nazwę zabawki i jej zastosowanie.
Dzieci 3-letnie starają się oderwać (z jak największą dokładnością) z gazet elementy potrzebne do wykonania pracy.