Poniedziałek 29.06 – “To już lato!”
Przyszło lato! – zabawa ruchowa. Dzieci tańczą do wersji instrumentalnej piosenki „Pierwsze kroki Lata”. Kiedy muzyka ucichnie, zatrzymują się. Rodzic wypowiada zdania, a dzieci wykonują określone czynności:
Przyszło lato! Co wy na to? – wszyscy podskakują z radości
Powitajmy je brawami… – klaszczą
…i głośnymi okrzykami! – wydają okrzyk radości
Kiedy ponownie usłyszą muzykę, wyciszają się i wracają do tańca. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.
“Tato idzie lato!” – wysłuchanie opowiadania i rozmowa inspirowana jego treścią.
Tato, idzie lato!
(Ewa Stadtmüller)
– Mamuś, a jak my będziemy witać lato? – zapytał Kacperek. – Bo pani w przedszkolu mówiła, że dziś przyszło…
– Faktycznie! – zawołała mama. – Pierwszy dzień lata! Musimy to jakoś uczcić.
– Może … pójdziemy na lody?! – zaproponował Piotruś, starszy brat.
– Albo na rowerek do parku – ożywił się Kacperek.
– Podobają mi się te pomysły. – Uśmiechnęła się mama. – Ale jak świętować, to najlepiej całą rodziną. Zaraz zadzwonię do taty i zapytam, o której godzinie będzie w domu.
Na szczęście okazało się, że tata już jedzie i porywa wszystkich… Nie powie gdzie, bo to będzie niespodzianka.
– Porywam was… porywam was… do lasu – oznajmił – ale wcześniej musimy coś zjeść.
Mama raz-dwa zrobiła pyszne naleśniki z dżemem i można było wyruszać.
Las powitał ich przyjemnym chłodem i zielenią. Ruszyli dróżką przed siebie. W pewnym momencie mama położyła palec na ustach i pokazała na drzewo, po którym głową na dół zbiegała wiewióreczka.
– Przecież ona spadnie! – przestraszył się Kacperek.
– Coś ty! Ma mocne pazurki, patrz, jak się trzyma! – uspokoił go Piotruś.
– O, polanka! Z ławeczką! – zawołała mama i natychmiast usadowiła się wygodnie, wystawiając buzię do słońca.
Oczywiście chłopaki nie miały najmniejszej ochoty na opalanie. Na szczęście tata przypomniał sobie o wakacyjnym prezencie i sięgnął do torby.
– Ojejku… – jęknął. – Przecież ją tu miałem…
– Co miałeś? – zainteresowali się chłopcy.
– Miałem nową piłkę dla was… Niestety wygląda na to, że wpakowałem ją do plecaka, który został w domu.
Piotruś spuścił głowę, a Kacperkowi zaczęło się zbierać na płacz.
– Hola, hola! – Tato najwyraźniej nie zamierzał się poddawać. – Ogłaszam konkurs na wymyślenie najciekawszej leśnej zabawy.
– Moglibyśmy zrobić wyścigi – zaproponował Kacperek – ale… ty i tak wygrasz.
– Wszystko zależy od tego, jakie ustalimy zasady – zaoponował tato. – Zróbmy tak: ja będę startował od tamtej sosny, Piotruś od tego pniaka, a ty, Kacperku – od tego krzaczka. Metę ustalamy w tym miejscu. – Tu tato narysował patykiem na ścieżce wyraźną linię. – Gotowi? Trzy, dwa, jeden, start!
No i zwyciężył Kacperek.
Kolejną zabawę wymyślił Piotruś, który dostrzegł w trawie suchą sosnową gałąź z szyszkami.
– Możemy nimi rzucać do celu – zaproponował.
– Ale nie mamy tarczy – zmartwił się Kacper.
– Poradzimy sobie – pocieszył go tato. – Ustalmy, że trzeba będzie trafić szyszką w pień drzewa. Ja będę rzucał z piętnastu kroków, Piotruś z dziesięciu, a ty, Kacperku – z pięciu.
Tym razem wygrał Piotruś – na dziesięć rzutów zaliczył siedem trafień.
Trzecią zabawę wymyślił tato, kiedy zobaczył przy drodze ociosany z gałęzi pień drzewa.
– To będzie nasza równoważnia – oznajmił. – Trzeba będzie przejść po niej i nie spaść, następnie przeskoczyć obiema nogami naraz przez dziesięć patyków, które poukładam na ścieżce, i zakończyć slalomem pomiędzy szyszkami. Każdemu będziemy mierzyć czas.
To dopiero była zabawa! Chyba najlepsza ze wszystkich. Tato miał wielkie szanse wreszcie wygrać, ale przyszła mama, której znudziło się opalanie i… pokonała go o całe dwie sekundy.
– Sezon letni uważam za otwarty – oświadczyła wesoło i zaprosiła trzech pokonanych zawodników na pierwszą wakacyjną kolację.
I to był strzał w dziesiątkę. Świętowanie pierwszego dnia lata zostało uratowane.
Po przeczytaniu opowiadania R. zadaje pytania:
Jakie pomysły na spędzenie pierwszego dnia lata mieli poszczególni członkowie rodziny?
Gdzie się ostatecznie wybrali? Jak spędzili czas w lesie? Jakie emocje towarzyszyły im podczas
kolejnych konkurencji? Jak wy spędzacie czas w lecie?
Gorące słońce – ćwiczenie percepcji wzrokowej. Dzieci otrzymują karty pracy. Mają za zadanie dokończyć obrazek słońca w taki sposób, aby po prawej stronie wyglądał tak samo jak z lewej.