Maj, Tydzień 1 “Polska, mój dom!”

• budzenie zainteresowania historią własnej ojczyzny
• uświadomienie dzieciom, że są Polakami i mieszkają w Polsce
• zapoznanie dzieci z hymnem Polski, z symbolami narodowymi oraz regionalnymi
• poznawanie zabytków charakterystycznych dla wybranych polskich miast
• doskonalenie umiejętności uważnego słuchania dłuższych
• poznawanie zabaw, rymowanek, piosenek, legend charaktery-stycznych dla miejsca zamieszkania

Poniedziałek, 04.05 – “Mój kraj, Polska!”

Zaczynamy od porannej gimnastyki !!! Przed nami ważne tematy 😉

“Legenda o Warsie i Sawie” – wysłuchanie fragmentów legendy Wandy Chotomskiej połączone z prezentacją ilu­stracji.

Legenda o Warsie i Sawie (Wanda Chotomska) 
 Za siedmioma falami, za siedmioma wirami, w głębi Wisły, w najgłębszej 
wodzie, w zamku z czarnych korzeni, (…) żył przed laty okrutny Czarodziej. 
Brodę miał z wo­dorostów, zbroję z rybich łusek, z pancerzy skorupiaków 
żelazną tarczę i miecz z że­laznym ostrzem. (…) 
 Nienawidził wszystkiego, co dobre i piękne, małe słabe i bezbronne. 
A najbardziej nienawidził ptaków, które śpiewały. 
 Kiedy wynurzał się z wody i uderzał mieczem o tarczę – niebo stawało 
w płomieniach, a on śmiał się głosem podobnym do grzmotu: 
 – Błyskawice, do ataku! 
 Podpalajcie gniazda ptaków! 
 Niech się spalą wszystkie drzewa, 
 niech tu żaden ptak nie śpiewa! 
 I tak się zdarzyło, że pewnego dnia, kiedy niebo nad brzegiem 
Wisły rozgorzało bły­skawicami Czarownika, z lasu wybiegła dziewczyna. 
Sawa miała na imię. W otwartych dłoniach niosła gniazdo pełne piskląt
 i wołała z płaczem: 
 – Panie! Nie zabijaj ptaków! Zlituj się! Pozwól im śpiewać! 
 – A może wolisz, żebym cię w łabędzia zamienił?... Nie, za ładna
 jesteś. (…) Zatrzymam cię przy sobie. Będziesz syreną. Twoje nogi
 zamienię w rybi ogon, twoje ciało pokryje się łuską… 
 – Ratunku! – krzyknęła Sawa, ale już było za późno. Czar został 
rzucony. Zły Czarow­nik przemienił dziewczynę w syrenę i wciągnął 
do podwodnego królestwa. 
 A od tego miejsca daleko, za górami, pagórkami, nad rzeką, 
w puszczy nad brzegiem Wisły żył myśliwy, który miał trzech 
synów. (…) Najmłodszy na imię miał Wars. 
 Z dębowego pnia zbudował mocną łódź, przez siedem nocy wiązał 
sieć. A potem po­żegnał ojca i wypłynął na wiślany nurt. 
 Woda sama go niosła. Cicho, spokojnie i sennie. Aż zaniosła 
pod wiklinową wyspę. A tam – w zielonych wiklinach-łozinach 
coś się kłębiło, szamotało, szumiało wiatrem i połyskiwało srebrem. 
 – Hop! Hop! Jest tam kto?! – zawołał Wars. 
 – Wiii…wiii… widzisz mnie? – odpowiedział ptasi głos. I poskarżył 
się żałośnie 
 Rozgarnął Wars wiklinowe gałęzie. Ostrożnie, żeby nie uszkodzić 
skrzydeł, wyplątał ptaka z uwięzi. (…). A wielki ptak (…) zaśpiewał:
 – Jestem Ptakiem-Wiatrem, 
 Królem wszystkich ptaków. 
 Pomogłeś mi w biedzie, 
 dziękuję, rybaku. 
 Skrzydła mam szerokie 
 od ziemi do nieba, 
 wezmę cię pod skrzydła, 
 gdy będzie potrzeba! 
 Odleciał Ptak-Wiatr. (…) Na niebie pojawił się księżyc, w krzakach 
rozśpiewały się sło­wiki. Nadeszła ciepła, majowa noc. 
 – Zostanę tu – postanowił Wars. 
 Podpłynął do brzegu, przycumował łódź. I nagle z głębi rzeki 
wypłynęła syrena. Wło­sy miała długie, złote, rozpuszczone do pasa, 
ogon jak ryba, a głos taki, że zamilkły, zasłuchały się słowiki. 
Patrzyła na Warsa i śpiewała tak, że każde słowo trafiało mu prosto 
w serce: 
 – Ej, rybaku, popatrz na mnie, 
 zaczarował mnie Czarodziej, 
 kiedyś byłam piękną panną, 
 teraz jestem rybą w wodzie. 
 Kto się czarów nie przelęknie, 
 kto nie wierzy w żadne gusła, 
 ten mnie złowi w swoje sieci 
 i opadnie rybia łuska… 
 Zmąciła się spokojna woda. Zniknęła syrena. Skoczył Wars do łodzi,
 chwycił sieć – pa­trzy, a na środku rzeki stoi zły Czarownik. 
Dźwignął się z dna – wielki, groźny. Tarczę z wody otrząsnął, 
mieczem księżyc z nieba przegonił. Pogroził Warsowi i ostrzega: 
 – Żeby spotkać się z dziewczyną, 
 musisz siedem fal przepłynąć. 
 Gdy przeskoczysz siódmą falę, 
 Siedem wirów będzie dalej. 
 Gdy przez wiry się przeprawisz, 
 błyśnie siedem złych błyskawic!... B 
 Spiętrzyła się woda, zakotłowała. Ruszyła na łódź. Fale pod niebo 
wysokie, wiry głę­bokie do dna (…) 
 – Uważaj, Warsie! – woła spod nieba Ptak-Wiatr. Jest! Przyleciał 
na pomoc. 
 Uderzył Czarownik w tarczę. Skoczyły błyskawice spod miecza. Siedem 
błyskawic ru­szyło do ataku… Ale Ptak-Wiatr przeniósł łódź Warsa przez
 siedem wirów, odgonił siedem fal i przepędził siedem błyskawic. 
Zakołował skrzydłami, wyrwał Czarodzie­jowi miecz, wytrącił tarczę. 
 Sawa je podniosła. A Wars już rzuca na nią sieć, już wyciąga z wody. 
Skończyły się cza­ry. Opadła rybia łuska. Syrena zmieniła się w dziewczynę.  
 A Ptak-Wiatr woła do nich spod nieba: 
 – Za siódmą górę i za siedemdziesiątą rzekę przegonię złego Czarownika!
 Żeby już nigdy nie wrócił! A wy zostańcie tutaj i bądźcie szczęśliwi! 
Kochajcie się!
 – Kochajcie… – powtórzyły wiślane fale. 
 I liście drzew, i ptaki, i słońce wstające nad Wisłą. 
 I tutaj – kończy się legenda – 
 był sobie chłopak i dziewczyna, 
 i tu, od imion zakochanych, 
 historia miasta się zaczyna. 
 Na brzegu Wisły zamieszkali, 
 dom zbudowali – Wars i Sawa, 
 i z dwojga imion się zrodziło 
 najmilsze z wszystkich miast – Warszawa. 
 (Źródło: Wanda Chotomska, „Legendy polskie”, Wydawnictwo Literatura, 
Łódź 2015, s. 65-72) 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Rozmowa na podstawie opowiadania. Wyjaśnienie pojęcia STOLICA.

Stolica – miasto, w którym znajduje się siedziba najważniejszych władz państwa. W Polsce od
18 marca 1596 r stolicą jest Warszawa. Do najważniejszych zabytków (czyli “ważnych” miejsc) należą: Pałac Kultury i Nauki, Zamek Królewski z Kolumną Zygmunta, Park Łazienki Królewskie, Muzeum Powstania Warszawskiego, Muzeum Pałacu w Wilanowie, Pałac Prezydencki.

Które z tych miejsc widzieliście, zwiedzaliście? Czy znajdują się te miejsca na ilustracjach poniżej?

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Praca plastyczna “Warszawska Syrenka”

Są dwie wersje do wyboru (oczywiście można wykonać obie prace); 1) Dokończ rysowanie po kropkach i udekoruj Syrence ogon 2). Pokoloruj/udekoruj Syrenkę