Materiały do pracy – marzec – tydzień IV – Wiosenne przebudzenie

PONIEDZIAŁEK – Oznaki wiosny

Rozwiązywanie zagadki B. Szelągowskiej o wiośnie.

Wracają ptaki z daleka
I kwiatki kiełkują wokoło.
Nadchodzi pora radosna,
Bo właśnie zaczyna się … (wiosna)

Rodzic recytuje zagadkę i prosi dziecko o podanie rozwiązania.

Słuchanie opowiadania E. Stadtmuller Witaj wiosno!

– Kiedy ta wiosna w końcu przyjdzie – marudziła Ada. – W przedszkolu już dawno śpiewamy o niej piosenki, wycinamy kolorowe motylki i kwiatki, a ona nic.
– Jak to: nic – oburzył się tato. – Wiosna pracuje pełną parą, aby wybuchnąć zielenią, gdy tylko spadnie pierwszy ciepły deszcz. – Jakoś tej pracy nie widać – skrzywił się Olek. – Wszędzie szaro, buro i ponuro…-Chyba ktoś tu nie umie patrzeć uważnie… – pokręcił głową tato. – Jeśli ubierzecie się w pięć minut, to zabiorę was do parku na wyprawę detektywistyczną. Będziemy tropić ślady wiosny. Zgoda? – Zgoda! – zawołali bardzo zgodnie Ada i Olek.
Trzeba przyznać, że parkowe alejki, tonące w marcowej mgle, nie wyglądały najlepiej. Odrapane ławki, pusty plac zabaw, błoto pod nogami.
Olek już miał zaproponować powrót do domu, gdy tato zwołał: STOP! Na prawo patrz! – Ale na co patrz? – nie zrozumiała Ada.
Tato bez słowa wskazał parasolem na parkową sadzawkę. Tuż przy pustym łabędzim domku, na wierzbowych gałązkach bieliły się najprawdziwsze na świecie…
– Bazie! – wrzasnął Olek. – Zobaczyłem je pierwszy, punkt dla mnie!
Ada była niepocieszona. Na szczęście sokole oko taty dojrzało kolejny, niezaprzeczalny znak wiosny.
Podczas, gdy Olek wypatrywał ptaków na drzewach, tato dyskretnie przytrzymał Adę za kapturek kurtki i oczami wskazał wijącą się pośród burej trawy ścieżkę. Ada pobiegła nią i po chwili wszyscy usłyszeli jej radosny okrzyk: – Mam! Mam drugi znak wiosny! Remis!
Teraz dopiero Olek zauważył malutkie żółte kwiatuszki, których rozczochrane główki pojawiły się nie wiadomo skąd tu nad ziemią.
– To podbiał – wyjaśnił dzieciom tato. – Bardzo pożyteczna, lecznicza roślinka.
– A, co ona leczy? – chciała wiedzieć Ada.
– Wiosenne katarki, marcowe chrypki i kaszelki… – odparł tato. – Oj, chyba zbiera się na deszcz, więc lepiej wracajmy żebyśmy nie musieli się nią kurować.
Droga do domu, niby taka sama – okazała się pasmem radosnych odkryć.
– Pąki na żywopłocie! – meldował Olek.
– Zielony listek, o tu – na klombie! – nie dawała za wygraną Ada.
– Przebiśniegi!!! – wykrzyknęli równocześnie na widok całej kępy ślicznych białych kwiatuszków rosnących na trawniku, tuz obok ich własnego domu.
– Jak widzicie, wiosna wcale się nie leni – uśmiechnął się tato. – Trzeba tylko umieć patrzeć.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania.

• Na co narzekały dzieci?
• Jaką propozycje złożył tata Adzie i Olkowi?
• Jakie zwiastuny wiosny dzieci zauważyły w parku?
• Czy w waszej okolicy można zobaczyć już jakieś zwiastuny wiosny?

Praca plastyczna Wiosenne kotki.

Kolorowe kartki z bloku technicznego, brązowa farba, pędzle, klej (magic), pestki dyni
w łupinach.
Dziecko wybiera sobie kolorową kartkę, która będzie tłem pracy, maluje na niej gałęzie wiosennej wierzby. Dokleja do niej pestki w łupinach jako bazie. Z pomocą rodzica przelicza bazie na każdej gałązce. Pracę odstawia do wyschnięcia.

WTOREK – Przyroda wiosną

Rodzic włącza nagranie śpiewu ptaków. Prosi, aby dzieci odpowiedziały, z jaką porą roku kojarzą im się te odgłosy i dlaczego akurat z nią.

Zakładanie wiosennej hodowli

pojemnik, przykrywka, wata lub waciki, woda, nasionka rzeżuchy

Rozkładamy watę lub waciki w naczyniu. Zalewamy obficie wodą. Wysypujemy rzutowo nasionka rzeżuchy. Przykrywamy naczynie, aby trzymać stałą temperaturę i codziennie podlewamy. Ważne, aby wspólnie przypomnieć sobie, co jest potrzebne roślinie do wzrastania (powietrze, woda, podłoże, odpowiednia temperatura).

Wykonanie symboli do domowego kącika przyrody

Kartki, kredki

Dziecko wykonuje symbole rzeczy, które są potrzebne roślinie do wzrastania (np. powietrze – chmura, woda – kropelki, temperatura – słońce).

ŚRODA – Kolory wiosny

Zabawa dydaktyczna Liczenie nasion

Patyczek do lodów lub pęseta, nasiona: grochu, fasoli, bobu, kukurydzy

Rodzic rozsypuje na stole wymieszane nasiona: grochu, fasoli, bobu. Dziecko za pomocą patyczka lub pęsety rozdziela je na poszczególne rodzaje, opisuje różnice w ich wyglądzie, wielkość, kolor, kształt. Następnie segreguje nasiona zgodnie z poleceniami rodzica, układa z nich szeregi, określa na oko, których jest więcej, i sprawdza, np. łącząc je w pary. Liczy ziarna z poszczególnych grup i mówi: Tu jest więcej, a tu jest mniej. Tworzy rytmy – powtarzające się czteroelementowe sekwencje: groszek – fasolka – bób – kukurydza. Układa kwiatki, np. kładzie ziarna grochu wokół ziarna bobu i odwrotnie oraz liczy płatki i mówi, których jest mniej.

Ćwiczenia ruchowe w staniu

– unoszenie w górę i przed siebie rąk trzymających za brzegi laskę gimnastyczną,

– wychylanie ciała na boki z rękami uniesionymi nad głową, trzymającymi oburącz laskę gimnastyczną,

– skłony tułowia do podłogi i:

przechodzenie do przodu i do tyłu przez laskę gimnastyczną trzymaną w obu  dłoniach,

przekładanie laski z jednej, wyprostowanej w łokciu ręki do drugiej,

przekładanie laski do tyłu, na ramiona,

trzymanie laski z tyłu, pod łopatkami, rękami ugiętymi w łokciach.

CZWARTEK – Co słychać wiosną w gnieździe?

Zabawa dotykowa Pudełka sensoryczne

Rodzic przygotowuje wcześniej pudełka po chusteczkach higienicznych wypełnione różnymi materiałami (np. watą, gałązkami, piórkami, kamykami, ziarnami, ciastoliną) oraz torebki strunowe wypełnione (np. pianką do golenia, wodą, kisielem). Dziecko wkłada ręce w otwór w pudełku (bez zaglądania) i określa cechy materiału i zgaduje, co to może być. Sprawdza, co jest ukryte w środku pudełka. Zastanawia się czy ten materiał mógłby posłużyć ptakom do budowy gniazd.

Zabawa badawcza Co znajdziemy w skorupce jaja?

Rodzic pokazuje dziecku jajko i pyta jaki ma kolor, kształt i wielkość. Rodzic rozbija jajko i wylewa jego zawartość na talerzyk. Nazywa części jaja takie jak żółtko i białko. Dziecko ogląda skorupki jaja, dotyka delikatnie jajo na talerzyku i sprawdza jego konsystencje.

Prezentowanie prawidłowej artykulacji głoski m

• 

Głoska m jest głoską dwuwarstwową, dźwięczną i nosową. Powstaje przez zbliżenie do siebie obu warg, a powietrze przechodzi przez nos. Rodzic zwraca uwagę, aby przy głosce m nie wybrzmiewała dodatkowo głoska y. Dziecko razem z rodzicem powtarzają głoskę m, naśladując mruczenie kota.

PIĄTEK – Wiosenny ogródek

Ćwiczenie grafomotoryczne Tulipan

Dziecko łączy kropki, a następnie koloruje powstały rysunek.

Słuchanie wiersza K. Datkun – Czerniak Wiosna

Wiosna w zielonej sukience

nogami bosymi stąpa.

I gdzie stopę stawia,

tam… to chyba czary –

wiosenny kwiat zostawia.

Po spacerze wiosny

świat zmienia się cały.

Ptaki wśród zieleni

radośnie śpiewają,

motyle fruwają,

świerszcze cicho grają.

Kwiaty kolorowe

wśród traw zakwitają.

Gdyby nie ty, wiosno,

i te twoje czary,

to świat byłby pewnie

i smutny, i szary.