29.06 poniedziałek “Emocje małe i duże”

TEMAT: EMOCJE MAŁE I DUŻE

Cele zajęcia:

•        pogłębianie kontaktu fizycznego i emocjonalnego z rodzicem,
•        możliwość obserwacji własnego dziecka przez rodzica,
•        zbudowanie pozytywnych relacji,
•        wspólna zabawa rodziców, dzieci i nauczycieli,
•        rozpoznawanie emocji i ich nazywanie,
•        wyrażanie emocji ruchem, gestem, ciałem,
•        poznanie sposobów rozładowania napięcia, złości i smutku,
•        reagowanie na zmiany, jakie zachodzą w muzyce.

Witamy wszystkich w poniedziałek i zapraszamy do porannej gimnastyki

•        Ćwiczenia ramion (postawa w rozkroku stopy ustawione równolegle)

– krążenie ramion w przód (powtórzyć 5 razy) i w tył (powtórzyć 5 razy)

– krążenie prawej ręki w przód (powtórzyć 5 razy) i w tył (powtórzyć 5 razy) następnie ręka lewa,

•        Ćwiczenia tułowia (postawa w rozkroku stopy ustawione równolegle, ręce oparte na biodrach)

– krążenie biodrami (5 razy w prawą stronę, potem w lewą stronę),

– skłony do prawej i do lewej nogi (stopy) po 5 razy.

•        Ćwiczenia nóg (pozycja wyjściowa jak wyżej)

– krążenie prawą stopą 360º w jedną stronę (pięta uniesiona, noga opiera się na śródstopiu) potem drugą stronę; ćwiczenie powtórzyć 5 razy, potem wykonać je lewą nogą,

– nogi w lekkim rozkroku, dłonie oparte na kolanach, krążenie kolan do wewnątrz 5 razy, potem na zewnątrz 5 razy.

2. Rozmawialiśmy już o emocjach ciekawe czy już potraficie je nazwać? Dzieci rozwiązują zagadki słowne dotyczące emocji czytane przez rodzica:

Jaka to emocja? Powiedzcie dzieci-                              Mówią o nim, że ma wielkie oczy,
Rączki wymachują, ciało w górę leci,                           Gdy się do naszego umysłu wtoczy,
Oczy jak iskierki się zapalają,                                        Trzęsie nami śmiało
Wszystkie ząbki usta odkrywają.                                   I paraliżuje całe ciało.

Usta jak podkówka odwrócona,                                   Gdy się w nasze serce wkrada,
Często łezka w oku zakręcona.                                     To naszymi myślami włada,
Wygląd twarzy tej dziewczyny                                     Marszczy nam nosek, oczy i czoło,
Jakby najadła się cytryny.                                             Tupie nóżką i rączką grozi wkoło.

3.Posłuchajcie teraz wiersza

„Słowa”

autor: Małgorzata Wiśniewska-Koszela

Są słowa, które głęboko ranią,
smucą i złoszczą, chłoszczą i ganią:
głupi i brzydka, leń, nieuk, gapa,
niedbaluch, brudas i piegowata,
mruk, drań, niezdara i nieudana,
biedak i grubas, i rozczochrana.

Czasami sądzę, że są prawdziwe,
gdy mnie dotyczą, mocno się dziwię!

Słowa te smucą, drażnią te słowa,
więc może warto z nich zrezygnować,
ukryć głęboko na dnie szuflady,
by nie szukały już nigdy zwady.

Rozmowa nt wiersza:

•        O jakich słowach była mowa w wierszu?
•        Jak czuje się ktoś, kto słyszy takie słowa?

4. Podróż samolotem do krainy uczuć.

Dzieci wraz z rodzicami wyruszają na wycieczkę do tajemniczej krainy.

Wszyscy docierają do RADOSNEJ KRAINY. Jest tutaj piękna pogoda, świeci słońce, widać kolory (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). https://www.youtube.com/watch?v=WyfIhZv7qMM

Następnie wsiadają do samolotu  i lecą dalej. Nagle robi się ciemno, słońce przestaje świecić a świat jest szary i bury. Docieramy do SMUTNEJ KRAINY. Mieszkańcy tej krainy stale chodzą smutni, nic im się nie chce robić, siedzą, leżą…. (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocje). https://www.youtube.com/watch?v=_Y9KOjAkvfc

Prowadzący pyta: czy smutek jest nam potrzebny? A co możemy zrobić, żeby poprawić sobie humor, kiedy jesteśmy smutni?

5. Masażyk (w parach: rodzic – dziecko) na plecach na poprawę nastroju. 

PIZZA (zabawa włoska, oprac. M.Bogdanowicz „Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki)

[Dziecko leży na brzuchu]

Najpierw sypiemy mąkę  – przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni

zgarniamy ją – brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające

 lejemy oliwę  – rysujemy palcem falistą linię, począwszy od karku aż do dolnej części plecówdodajemy szczyptę soli [lekko je szczypiemy]

no… może dwie, trzy.

Wyrabiamy ciasto  – z wyczuciem ugniatamy boki dziecka]

wałkujemy  – wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści po jego plecach w górę i w dół]

wygładzamy placek – gładzimy je

na wierzchu kładziemy: pomidory, – delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki,

krążki cebuli – rysujemy koła]

oliwki –  naciskamy palcem w kilku miejscach …

dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy

 posypujemy serem   – szybko muskamy dziecko po plecach opuszkami palców obu dłoni (parmezanem, mozzarellą)

i… buch! do pieca.  – Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji dopóki dziecko ma na to ochotę

 Wyjmujemy i kroimy: – Kroimy plecy brzegiem dłoni –  dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla brata dla … a teraz  dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy]

polewamy keczupem  – kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami

i…zjadamy… mniam, mniam, mniam  – Gdy rodzice bawią się z dzieckiem, w tym momencie następuje zwykle cała gama połączonych z całowaniem dziecka, delikatnym naśladowaniem gryzienia.

Zachęcamy również do uzupełniania kart pracy wybierzcie sami, na które zadania macie ochotę 😉

Karty pracy (kliknij)

Miłego dnia 😉

Do jutra 🙂